زمانی که یک بیمه نامه صادر میشود الزاماً باید مکتوب باشد و هر سخنی بین طرفین بیمه گر و بیمه گذار باید مکتوب شده باشد، که این خود منجر به یک عقد میشود، پس بیمه نامه یک نوع عقد قرارداد میباشد .

قرارداد :

در انعقاد یک قرارداد حداقل باید ۲ نفر حضورداشته باشند و شامل ۴ اصل است :

در یک قرارداد بیمه ای علاوه بر مطالب فوق دو تا مطلب دیگر هم هست :یکی اینکه موضوع مورد طرح حتماً کتبی

باشد و دیگر اینکه نفع بیمه پذیر نیز وجود داشته باشد (نفع در این است که این اتفاق بوجود نیاید) پس بطور مثال

بیمه گر منزلی را بیمه میکند که در آن نفع بیمه گذار وجود داشته باشد یعنی منزل باید متعلق به شخص بیمه گذار باشد

تا بیمه آتش سوزی شود (مالکیت مشخص باشد). چرا که در غیر اینصورت، در اثر وقوع آتش سوزی به کسی خسارت

وارد می شود که طرف قرارداد نیست و خسارت به طرف قرارداد پرداخت میشود که عملاً زیانی ندیده است .

در بیمه نامه یک پیشنهاد و یک قبول وجود دارد. باید در زمان پر کردن پیشنهاد و پرداخت خسارت از مسئله حد اعلای

حسن نیت تخطی ننمایند. یعنی بیمه گزار تمامی مطالب را درست عنوان نماید و بیمه گر نیز موارد را شفــاف نماید. پس

برای دو طرف قرارداد این اصل وجود دارد و زمانی که دو طرف این مسئله را قبول میکنند در مقابل یکدیگر متعهد

میشوند .اگر بیمه گذار به هر دلیل از این اصل تخطی کند طبق ماده ۱۲ ،۱۱ و ۱۳ قانون بیمه مجازات میشود و

حداکثر مجازات نیز بستگی به نوع اظهارات خلاف دارد .

اهلیت :

توانایی فرد یا افراد در انجام دادن امور اجتماعی و قانونی خود است و دارای سه نکته مهم میباشد: بلوغ، رشد، عقل .

دو نوع اهلیت داریم، اهلیت تمتع و اهلیت استیفا. زمانی که قراردادی امضاء میشود بیمه گذار باید اهلیت قانونی

داشته باشد اما در مورد بیمه گر اهلیت صدق نمی کند. اگر افراد ۱۵ تا ۱۸ سال سن، قرارداد بیمه نامه امضاء نمایند باید

رضایت ولی یا قیم را به همراه داشته باشند .

توافق طرفین برای تنظیم قرارداد :

وقتی بیمه گذار وارد شرکت بیمه می شود و به او بیمه نامه آتش سوزی پیــــشنهاد می شود حتماً باید فرم پیشنهاد بیمه نامه

را پر و امضاء نماید (تا بعدها در پرداخت خسارت احتمالی، حق اعتراض نداشته باشد) در قرارداد بیمه باید همه چیز به

صورت مکتوب بین طرفین رد و بدل شود، پس تا زمانی که بیمه گذار پیشنهاد بیمه نامه را امضاء نکرده دلیل بر قبول

تعهد خطر از سوی بیمه گر نمی باشد .

اعتبار قرارداد :

قرارداد موقعی اعتبار پیدا میکند که حق بیمه پرداخت شده باشد و بیمه گر در قبال دریافت حق بیمه خسارت

پرداخت می نماید. زمانی عدم پرداخت حق بیمه مشروعیت دارد که :

در بیمه نامه تاریخ شروع قرارداد باید مشخص باشد، مثلاً در اتومبیل ۱۲ شب ملاک است و یا در آتشسوزی ۱۲ ظهر

همچنین ممکن است بیمه گذار حق بیمه را پرداخت نماید و ذینفع فرزندانش باشند اما همسرش بیمه شده باشد که بیشتر

در رشته اشخاص یا مسئولیت اتفاق میافتد .

 

بیمه نامه های باربری وارداتی یا صادراتی ممکن است تاریخ نداشته باشد و تاریخ حمل ملاک میباشد در این بیمه نامه،

بیمه گذار حداکثر تا ۲ سال می تواند کالایش را حمل نماید .

گفتیم بیمه نامه یک سند کتبی است که یک سری شرایط عمومی و خصوصی دارد. شرایط عمومی از سوی شورای عالی

بیمه تنظیم و در بیمه نامه چاپ میشود. شرایط عمومی در یک رشته خاص برای دو شرکت بیمه با هم متفاوت نیست، پس

شرایط عمومی شرایطی است که عمومیت دارد. شرایط پیوست، شرایطی است که درجه اش بیشتر از عمومی است و

شرایط خصوصی که بر هر دو غلبه دارد. هر سه شرط فوق اعتبار واحد دارند و لازمالاجرا میباشند اما اگر در تفسیر

بیمه نامه اختلاف نظری پیش بیاید همیشه شرایط خصوصی بر شرایط پیوست حاکم است و شرایط پیوست بر شرایط

عمومی بیمه نامه، پس شرایط خصوصی در درجه اول است و شرایط پیوست در درجه دوم و شرایط عمومی در درجه

سوم قرار میگیرد .

 

بعنوان مثال در شرایط عمومی بیمه نامه آتش سوزی قید شده که خطرات سیل، زلزله، ترکیدن لوله ها، زمین لرزه، طغیان

آب و … تحت پوشش بیمه نامه نیست مگر آنکه صراحتاً شرطی خلاف آن قید شده باشد و آن زمانی است که در تعهدات

قید شده باشد که خطر سیل پوشش داده شده است و باید آن را در شرایط خصوصی ذکر کرد. شرایط خصوصی

شرایطی است که توسط بیمه گر تایپ میشود و جداگانه ضمیمه بیمه نامه میشود .

شرایط عمومی به صورت چاپی در پشت بیمه نامه است. پس گفته میشود که مورد بیمه در مقابل خطرات ناشی از سیل

طبق شرایط پیوست تحت پوشش قرار میگیرد. پس سیل در شرایط عمومی تحت پوشش نیست اما در شرایط خصوصی

تاکید میشود که این خطر تحت پوشش است یعنی خصوصی، عمومی را تحت الشعاع قرار میدهد .

بیمه نامه :

در بیمه نامه باید نام بیمه گذار، بیمه گر، تاریخ صدور، موضوع معامله، مبلغ حق بیمه، موضوع مورد بیمه، تاریخ انعقاد

قرارداد و نفع بیمهای مشخص شده باشد .

نفع بیمه ای یعنی اینکه اشخاصی بیمه می شوند که در اثر حادثه متضرر خواهند شد (منزل یک شخص را فرد دیگـری

نمی تواند بیمه کند چون نفع آن شخص این است که منزل وی در اثر خطر زلزله از بین نرود، پس همان شخص

منزلش را بیمه میکند نه منزل فرد دیگری را ) نکته دیگر اینکه در بیمه نامه پس از آنکه صادر شد نمی توان تغییری اعمال کرد مثلاً عدد ۵ را لاک گرفت و ۴ کرد .

بلکه باید یک الحاقیه صادر کرد. الحاقیه همان ارزش و اعتبار بیمه نامه را دارد .بعنوان مثال ما قید میکنیم که آدرس

محل از x به y اصلاح شده و می نویسیم سایر شرایط قرارداد به قوت خودش باقی است .

خطرات :

خطرات تقسیم میشود به :

حال بپردازیم به قوانین بیمه و بازکردن مطالب آن. قانون بیمه ۳۶ ماده دارد که در هفتم اردیبهشت ۱۳۱۶ تنظیم شده و

در تمامی رشته ها کاربرد دارد اما شخص ثالث قانون خاص خودش را دارد .

ویژگی های عقد بیمه نامه _ قسمت اول

ویژگی های عقد بیمه نامه _ قسمت سوم

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید