دیروز در عین ناباوری ساختمان پلاسکو با آن همه ابهت فرو ریخت. چیزی که هرگز تصورش را نمی کردیم و باورش محال بود.
ساختمان پلاسکو در خیابان جمهوری اسلامی نه تنها در حد فاصل میدان جمهوری و بهارستان بلکه در مسیر تردد پاستور و بهارستان بود و همواره دولتمردان و سیاستگذاران و نمایندگان مجلس این ساختمان بزرگ را می دیدند و به تصور خود مقهور ابهت آن می شدند.
هرگز دولتمردان و سیاستگذاران و نمایندگان مجلس فکرش را هم نمی کردند، تار و پود های این ساختمان از درون فرو پاشیده است و به دلایل مختلف توانن تشخیص این از هم گسیختگی را نداشتند، تنها کسانی که این مهم را تشخیص می دادند و فریاد می کشیدند کارشناسان فنی این عرصه بود که کسی صدای آنها را نشنید. و اکنون همه انگشت حسرت به دهان فقط تسلیت گوی خانواده قربانیان و به دنبال زیبانویسی ادبی پیام تسلیت خود هستیم.

شرایط سازمان تامین اجتماعی به مراتب خطرناکتر از ساختمان پلاسکو است. چرا دولتمردان و سیاستگذاران و نمایندگان مجلس شورای اسلامی حاضر نیستند تار و پود از هم پاشیده شده تامین اجتماعی را ببینند؟ تا کی می خواهیم عوامانه فکر کنیم و چاره اندیشی نکنیم؟
هر چه بوده و هر که کرده، چه دیگران را متهم کنیم و چه خودمان را، چه نتیجه سوءمدیریت بوده و چه نتیجه نارساییهای ساختار کلان اقتصادی کشور و …. امروز تامین اجتماعی از درون بیمار است و دیری نخواهد پایید که تامین اجتماعی فروخواهد پاشید با این تفاوت که این فروپاشی فقط در خیابان آزادی تهران رخ نخواهد داد.
دامنه این فروپاشی بواسطه عدم توان در پرداخت حقوق مستمری به سراسر کشور و به کلیه شهرها و روستاها کشیده خواهد شد و آن روز دیگران شاهد یکک فاجعه معمولی نخواهیم بود بلکه فاجعه و بحران ملی رخ خواهد داد و بی گمان نظام سیاسی را به چالش خواهد کشید.

بعنوان یک کارشناس آن روز در پیش چشمانم در حال نمایش است ولی افسوس که سیاستمداران و مجلسیان خواب هستند و نمی خواهند واقع بین باشند.
طی یکی دو روز پس از فروپاشی ساختمان پلاسکو ، بسیاری از دستگاه ها ستاد بحران تشکیل دادند و سعی کردند این تلاشها را در قاب دوربین نمایش دهند ولی باورر کنید که اگر خدای ناکرده بحران تامین اجتماعی اتفاق افتد دیگر هیچ امکان و گزیری نخواهد بود.
ایکاش مجلس و دولت با خود عهد می کردند حالا که یار تامین اجتماعی نیستند حداقل بار تامین اجتماعی نباشند. ایکاش دولتها با خود تصمیم بگیرند در امورات مدیریتی تامین اجتماعی دخالت نکنند و دست از توصیه ها و سفارش ها و انتصابات مدیریتی سیاسی در مجموعه های مختلف تامین اجتماعی بردارند و مجلس شورای اسلامی نیز با تدوین قوانین سست و تحمیلی و فاقد منطق محاسبات بیمه ای عامل تسریع در فروپاشی نباشند.
اثر تخریبی مجلس در ادوار مختلف با تصویب قوانین سست و بی پایه بدون در نظر گرفتن مبانی محاسباتی بیمه ای، بی شباهت با اطاق فرمان شلیک بمبب هیروشیما و ناکازاکی نبوده است. با این تفاوت که اطاق فرمان شلیک بمب می دانست که عاقبت کار چیست ولی دولتمردان و سیاستگذاران و نمایندگان مجلس نمی دانند که چکار می کنند.

 نمی دانند که اگر فاجعه ملی تامین اجتماعی رخ دهد دیگر با متهم کردن مدیران تامین اجتماعی و تحقیق و تفحص، استعفاء و ستاد و بحران و … کاری نمی شود کرد.
آنروز ستاد بحران نه در ساختمان تامین اجتماعی بلکه در شورای امنیت ملی تشکیل خواهد شد ولی با کمال تاسف باید گفت که شورای امنیت ملی هم قادر بهه معجزه نخواهد بود و نظام سیاسی در نتیجه سهل انگاری و بی دقتی و مداخلات غیرکارشناسی دولتمردان و سیاستگذاران و نمایندگان مجلس به چالش کشیده خواهد شد.

آری از پلاسکوها درس بگیریم نه خاطره و فیلم و کلیپ ها.

عباس اورنگ
کارشناس رفاه و تامین اجتماعی

در صورتی که در زمینه بیمه تامین اجتماعی یا قانون کار نیاز به مشاوره تلفنی تخصصی دارید از طریق صفحه اصلی سایت بیدبرگ درخواست مشاوره خود را ثبت کنید

سازمان بیمه تامین اجتماعی

دیدگاهتان را بنویسید